ارائه پارامترهای مؤثر در ایمنی راه ها و اتصال مراکزامداد رسانی به نواحی آسیب دیده در زلزله

شبکه حمل و نقل تحت تأثیر یکسری عوامل خارجی یا داخلی می تواند دچارافت عملکرد و ناپایداری جریان ترافیک شود. ارائه پارامترهای مؤثر و راه حلی جهت بهبود وضع شبکه و ارتقاء وضع کیفی و کمی گمان های شبکه در حالات ذکر شده امری چاره ساز است. در این مقاله یک شبکه حمل و نقل فرضی در شرایط بحران مورد تحلیل قرار می گیرد. برای این شبکه در شرایط بحران شاخصی ارائه می گردد که مشخص می کند به طور متوسط به چه تعدادی از افراد آسیب دیده با توجه به جمعی تحت پوشش، می توان امداد رسانی کرد. با استفاده از شبیه سازی مونت کارلو و الکوریتم دایکاسترا این شاخص مورد تحلیل قرار می گیرد و در هر مرحله از تحلیل تعدادی از کمان های شبکه به صورت تصادفی قطع فرض می شوند. حال اگر در این مرحله، همه کمان های مسیر وصل باشند، مسیر وصل و در غیر اینصورت قطع خواهد بود. برای هر کمان یک ضریب اهمیت محاسبه می شود که نشان دهنده اهمیت آن نسبت به سایر کمان ها خواهد بود. در پایان بهترین مسیرها برای اتصال مراکز امداد رسانی به نواحی آسیب دیده تعیین می شود تا پس از بروز بحران مشخص باشد که کدام مسیرها را باید بیشتر مورد توجه قرار داد.

کلیدواژه ها:

زلزله ، پارامتر ایمنی ، امدادرسانی ، شبکه حمل و نقل