مطالعه سنگ شناسی و ژئوشیمی توده گرانیتوئیدی اسفجیرد(جنوب شرق خمین)

منطقه مورد مطالعه در جنوب شرقی خمین در استان مرکزی واقع شده است. این منطقه بخشی از زون سنندج- سیرجان می باشد. قدیمی ترین واحدهای سنگی موجود در منطقه مربوط به پرکامبرین استکه شامل اسلیت، گنیس، شیست می باشد. از نظر ترکیب سنگ شناسی، این توده عمدتا متشکل از گرانودیوریت، گرانیت، میکرودیوریت، گرانیت پگماتیت می باشد که ترکیب غالب در آنها گرانودیوریتی می باشد. سنگ های توده گرانیتوئیدی داری بافت اصلی گرانولار با خمیره دانه متوسط و بافتهای فرعی میرمکیت، پوئی کیلیتیک، انترسرتال عمدتا از کانی های پلاژیوکلاز، کوارتز و فلدسپات و آمفیبول، بیوتیت بوده و پیروکسن بصورت فرعی حضور دارند. دگرسانی در سنگ های مذکور عبارتند از سریستی شدن، کلریتی شدن است. در نمودارهای ژئوشیمیایی، طیف پیوسته ای بین ترکیبات سنگی مشاهده می شود که مبین تفریق ماگمایی است. با توجه به ناهنجاری های منفی Nb ،P ،Ti و غنی بودن نمونه ها از عناصر نادر خاکی سبک و عناصر ناسازگاری نظیرUو Th ،Rb این سنگ ها دارای ماهیت آناتکسی هستند. همچنین غنی شدگی LREE نسبت به HREE بیشتر می باشد که از ویژگی های مرتبط با فرورانش باشد.

کلیدواژه ها:

سنندج-سیرجان ، سنگ شناسی ، میرمکیت ، اسفجیرد