مسیریابی هوشمند اکیپ امدادی با استفاده از الگوریتم تئوری بازی ها (نمونه موردی: شهرسمنان)

کاهش زمان نقل و ا نتقال، منجر به افزایش سطح خ دمات دهی به شهروندان و جلب رضایت آنان می گردد. این امر در بخش امدادرسانی و در مواقع بحرانی به شکل پررنگتری نمود می یابد. به این منظور، استفادهاز هوش مصنوعی و اصلاح الگوریتم های مسیریابی نوین و بومی سازی آن در بخش شهری با توجه به وسعت و گستردگی شهرها، می تواند در ساماندهی مدیریت شهری و امدادرسانی، کارآمد باشد. در این تحقیق هدف بر آنست تا ضمن نگاهی به الگوریتم های مورد بهره برداری در مسیریابی از جمله ژنتیک و کلونی م ورچه؛ و توجه به وسعت شهر، مطالعه ای به منظور بهینه سازی مسیریابی با استفاده از الگوریتم تئوری بازها در نرم افزار ArcGis صورت گیرد، لذا برنامه های نوشته شده برای مسیریابی با الگوریتم های ژنتیک، کلونی مورچه و ت ئوری بازها در نرم افزار ArcGis فراخوانی و سپس برای مسیریابی، استفاده گردید. نتایج نشان داد اولاً نبود پیاگاه اطلاعات مکانی مشترک بین سازمان های امدادی، باعث می شود خدمات رسانی آنها در کمترین زمان، ممکن نگردد و در صورت ایجاد پایگاه اطلاعات مکانی و استفاد از ان، با توجه به وسعت کم شهر سمنان، زمان دستیابی به مسیر بهینه توسط ArcGis با استفاده از الگوریتم تئوری بازها به ترتیب 0.27، 0.23 و 0.19 میلی ثانیه محاسبه شد. زمان رسیدن به محل حادثه توسط تیم های امدادی با استفاده از مسیریابی انجام شده توسط برنامه ArcGis نیز با الگوریتم ژنتیک، کلونی مورجه و تئوری بازها به ترتیب 3 دقیقه و 5 ثانیه، 3 دقیقه و 15 ثانیه و 2 دقیقه و 42 ثانیه بدست آمد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، مسیریابی ، الگوریتم ژنتیک ، الگوریتم کلونی مورچه ، الگوریتم تئوری بازیها