برآورد فرسایش و رسوب به کمک داده های ماهواره ای و سامانه اطلاعات جغرافیایی با استفاده از مدل EPM (مطالعه موردی: حوزه آبخیز بابلرود، استان مازندران)

برآورد میزان فرسایش و رسوب در حوزه های آبخیز بدون آمار یکی از مسائل اساسی حوزه ها بوده و استافده از روش های تجربی را لازم می نماید تا داده های حاصل بتواند مبنایی برای برنامه ریزی های مدیریتی واقع گردد. در این تحقیق جهت پهنه بندی شدت فرسایش از مدل EPM که چهار عامل ضریب فرسایش حوزه(ψ) ضریب استفاده از زمین (Xa)، ضریب حساسیت سنگ و خاک به فرسایش (Y) و شیب متوسط حوزه (I) را بررسی می کند، استفاده گردیده است. از آنجائی که عوامل مؤثر مختلف، تأثیر و درجه اهمیت متفاوتی در فرسایش دارند هر یک از پاارمترهای با توجه به نسبت اهمیت، به کلاس های متفاوتی طبقه بندی و مطابق مدل فوق در محیط GIS عملیات استانداردسازی بر روی لایه های مزبور اعمال گردید. در نهایت لایه های تهیه شده در مدل EPM، با هم تلفیق و نقش پهنه بندی شدت فرسای تهیه شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که مقدار رسوب ویژه و فرسانش در این حوزه به تربیت 341/94 و 390/98 متر مکعب در کیلومتر مربع در سال می باشد.

کلیدواژه ها:

شدت فرسایش ، تولید رسوب ، بابلرود ، GIS ، RS ، EPM