نقش اقلیم در شکل دهی به معماری و فضاهای شهری شهرهای اقلیم گرم و خشک ایران (نمونه های موردی اصفهان و یزد)

در دهه های اخیر، با توجه به اهمیت موضوع بحران های زیست محیطی به وجود آمده، مصرف بی رویه انرژی های تجدیدناپذیر و به مخاطره افکندن نیاز نسل های آتی، مفهوم توسعه پایدار در علوم مختلف از جمله شهرسازی و معماری مطرح گردیده است. بنابراین، از آنجایی که تجربه نشان داده که پیروی از اقلیم می تواند در میزان استفاده از انرژی موثر باشد می توان امروزه نیز از راهکارهای گذشته به شیوه نوین بهره برد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی – تطبیقی و با هدف بررسی ویژگی های ناشی از اقلیم در شهرهای اقلیم گرم و خشک است. بنابراین، ابتدا به بیان تعاریف و مفاهیم مرتبط با موضوع پژوهش پرداخته می شود. سپس، با بررسی شهرهای اصفهان و یزد به عنوان نمونه هایی از شهرهای اقلیم گرم و خشک ایران راهکارهای بکار گرفته شده در این نوع شهرها متناسب با نیازهای اقلیمی منطقه مطرح می گردد. نتیجه آنکه، راهکارهای بکارگرفته شده در معماری و شهرسازی شهرهای سنتی کشورمان در راستای اهداف توسعه پایدار بوده و می توان امروزه نیز در طراحی و برنامه ریزی شهرها از آنها استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، شهر پایدار ، اقلیم ، اصفهان ، یزد