ارزیابی خصوصیات رشدی و تراکم علفهای هرز تحت تأثیر کاشتانواع گیاهان پوششی در مزرعه کرچک
محل انتشار: همایش ملی علوم و فنون کشاورزی
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 839
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CAST01_157
تاریخ نمایه سازی: 7 تیر 1393
چکیده مقاله:
به منظور ارزیابی تراکم نسبی، تراکم و زیست توده علف های هرز در مزرعه گیاه دارویی کرچک Communis L. ricimus تحت تأثیر گیاهان پوششی، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی و در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی 88-1387 انجام شد تیمارهای آزمایش شامل چهار گیاه پوششی شبدر سفید (trifolinum repense L) شنبلیله (l.trigonellafoenum-graecum) ماشک (vicia villosa L) و خلر (lathyrus sativus L) و شاهد (بدون گیاه پوششی) بودند. صفات مورد مطالعه شامل تراکم نسبی، تراکم و وزن خشک علفهای هرز در سه مرحله نمونهبرداری بودند. گیاهان پوششی به صورت متراکم در آخر ابانماه به صورت دستی براساس میزان بذر برای ماشک گل خوشهای، خلر، شبدر و شنبلیله به ترتیب برابر با 120، 55، 20 و 60 کیلوگرم در هکتار کاشته شدند. نمونهبرداری از جمعی علفهای هرز در سه مرحله، 20 فروردین (قبل از برگرداندن گیاهان پوششی به خاک)، دوم تیر ماه (بعد از برگرداندن گیاهان پوششی) و قبل از برداشت کرچک انجام شد.. نتایج نشان داد که در مرحلههای اول، دوم و سوم نمونهبردرای کمترین دامنه تراکم نسبی به ترتیب برای هفتبند (75/1-0 درصد)، خرفه و سوروف (80/23-88/5 درصد) و پیچیک صحرایی (66/26-55/5درصد) مشاهده شد. اثر گیاهان پوششی بر تراکم و زیست توده علفهای هرز در مراحل مختلف نمونهبرداری در مزرعه کرچک معنیدار (p<0/01) بود. بدین تریتب، در راستای بهرهگیری از اصول اکولوژیک در کنترل علفهای هرز میتوان کاشت گیاهان پوششی را به عنوان راهکاری اکولوژیک و همسو با طبیعت مدنظر قرار داد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
افسانه امین غفوری
دانشجوی کارشناسی دکتری بوم شناسی زراعی، گروه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
پرویز رضوانی مقدم
استاد، گروه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
مهدی نصیری محلاتی
استاد، گروه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
سرور خرم دل
ستادیار، گروه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :