نقش هم پیمایی در حمل نقل و ترافیک و راهکارهای بکارگیری آن در کشور

هم‌پیمایی به عنوان یکی از کارآمدترین، راهکارهای کاهش استفاده از خودروهای شخصی و بهره‌مندی از تبعات مثبت آن در اغلب کشورهای پیشرفته بکار گرفته می‌شود. در این مقاله ضمن بررسی تاریخچه، روند رشد و توسعه، شیوه‌های معمول، روشهای نوین و تأثیرات آن در ترافیک، به ارائه راهکارهای ایجاد و ترویج این سامانه حمل و نقلی در کشور پرداخته می‌شود. با بررسی عوامل کلیدی در شکل‌گیری و اشکال جدید هم‌پیمایی می‌توان راهکارهایی را برای راه‌اندازی و ایجاد این سامانه در کشور ارائه کرد. دوره‌های مختلف شکل‌گیری، گسترش و ترویج هم‌پیمایی، نمایان‌گر اثرات مثبت بکارگیری این شیوه حمل نقل شبه عمومی بر جنبه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی حمل ونقل شهری است. تحقیقات نشان داده این سامانه نمی‌بایست جایگزینی برای حمل و نقل عمومی باشد چرا که در جایی که تحت پوشش حمل و نقل همگانی قرار دارد، بکارگیری این سامانه یا با تأثیرات کم در ترافیک و یا اثرات منفی بر سامانه حمل و نقل عمومی روبرو خواهد شد. شکل‌گیری و توسعه این سامانه در کشور عزیزمان، منوط به لحاظ شرایط ویژه اجتماعی، فرهنگی و توجه به موضوعات اتقصادی و ساختاری حمل ونقل در شهرها و جاده‌ها است. در این مقاله سعی شده است با مروری بر تاریخچه و تجربیات بکارگیری این سامانه در دیگر کشورها، پیشنهادات و راهکارهای عملی راه‌اندازی شیوه‌های ویژه‌ای، از این سامانه در کشور ارائه گردد.