کاربرد توابع دوز - واکنش به منظور ارزیابی اثرات آلودگی هوا ناشی از حمل و نقل

آلودگی هوا امروزه به عنوان یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های پیشروی کلان‌شهرها شناخته شده است بخش عمده‌ای از آلودگی‌ هوای شهرها ناشی از بخش حمل و نقل است. برخی از پروژه‌های حمل و نقلی مانند توسعه و ساخت بزرگراه‌ها یا تعریض معابر باعث تشویق شهروندان به استفاده از خودروهای شخصی و در نهایت سبب افزایش میزان انتشار آلاینده‌ها در کلان‌شهرها امروزی می‌گردد. تکیه به روش های هزینه – فایده در ارزیابی پروژه‌های حمل و نقلی در بسیاری موارد منجر به دست کم گرفته اثرات مخرب زیست محیطی این پروژه‌ها می‌شود. در این مطالعه ارزیابی پروژه‌های حمل و نقلی بر اساس معیارهای حمل و نقل پایدار در شهرها مدنظر قرار گرفته است. هم‌چنین سعی گردیده با استافده از توابع دوز – واکنش اثرات زیست محیطی پروژه‌های حمل و نقلی ارزیابی گردد. این مطالعه نخستین مطالعه در کشور است که اثرات آلاینده های بخش حمل و نقلی بر روی سلامتی انسان‌ها را با استفاده از این ضرایب می‌‌توان اثرات آلاینده‌های هوا را با توجه به تأثیری که بر سلامتی انسان دارند دسته‌بندی نمود و براساس آن به رتبه‌بندی پروژه‌ها پرداخت. این روش به عنوان جایگزین پولی‌سازی جان و سلامت افراد در پروژه‌ها می‌شود.

کلیدواژه ها:

توابع دوز- واکنش ، آلاینده های هوا ، حمل ونقل پایدار ، کاهش امید به زندگی