مقایسه تأثیر به کارگیری سیستم بلیت الکترونیک در میزان رضایت شغلی رانندگان بخش خصوصی و دولتی ناوگان اتبوسرانی شهر تهران

رضایت شغلی یکی از بنیادی‌ترین فاکتورهای اثرگذار بر میزان بهره‌وری افراد و از جمله مهمترین عوامل موفقیت یک سازمان به شمار می‌رود. بدیهی است شناخت عناصر تأثیرگذار بر میزان رضای شغلی این امکان را برای مدیران یک سیستم فراهم می‌آورد تا فاضی لازم را جهت بهبود وضعیت موجود کارکنان خود فراهم آورند. در این پژوهش تأثیرات استفاده‌ی مسافران اتوبوس‌های درون شهری از کارت بلیت بر میزان رضایت شغلی رانندگان این اتوبوس‌ها سنجیده شده و میزان رضایت‌مندی رانندگان بخش خصوصی و دولتی بایکدیگر مقایسه می‌گردد. داده‌های این پژوهش با استفاده از توزیع 300 عدد پرسشنامه در میان رانندگان گردآوری شده است هم‌چنین استفاده از تکنیک توابع فازی این توانایی را به نگاردگان مقاله بخشیده که بانبدیل مقادیر زبانی به مقادیر کمی، بتوانند شاخصی جهت سنجش میزان رضایتمندی رانندگان اتوبوس‌ها ارایه دهند.از جمله مهم‌ترین نتایج به دست آمده از این پژوهش مشخص شدن تأثیر منفی کارت بلیت بر میزان رضایت شغلی رانندگان بخش خصوصی در قیاس با رانندگان بخش دولتی می‌باشد.

کلیدواژه ها:

رضایت شغلی ، کارت بلیت ، توابع فازی ، ناوگان اتوبو‌س‌رانی شهری ، تئوری هرزبرگ