بررسی مقایسه عملکرد کمی کنجد در شرایط زراعت ارگانیک ومرسوم: مطالعه موردی شهرستان خاتم

در این مطالعه، به بررسی مقایسه عملکرد کمی کنجد در دو حالت زراعت ارگانیک و مرسوم پرداخته است. برای این منظور، با استفاده از طرح اسپلیت پلات، در قالب بلوک‌های کاملاً تصادفی با 3 تکرار درتابستان 1392، در شهرستان خاتم انجام شد. بلوک اول حالت شخم کامل، بلوک دوم حالت نیمه شخم و بلوک سوم حالت بدون شخم است که در هر بلوک چهار تیمار شاهد، کود دامی، کود تلفیقی و کود شیمیایی به کار برده شد. کود دامی مورد استفاده در این آزمایش کودگاو به مقدار 35 تن در هکتار و کود شیمیایی مورد استفاده NPK به نسبت 60 کیلوگرم ازت خالص و 48 کیلوگرم فسفر، 48 کیلوگرم پتاسیم در هکتار می‌باشد. به منظور مقایسه میانگین‌ها از آزمون دانکن استفاده شد. نتایج این تحقیق حاکی از آن بود که عوامل آزمایشی تأثیر معنی‌داری را ارتفاع بوته و هم‌چنین تعداد غلاف کنجد در هکتار داشته‌اند. منجر به افزایش 100 درصد در ارتفاع بوته و افزایش 200 درصد در تعداد غلاف میشود، به طوری که بیشترین تعداد غلاف مربوط به حالت کود دامی (300000 در هکتار) می‌باشد کمترین آن مربوط به حالت شاهد می‌باشد. نتایج مربوط به تأثیر شخم کامل و نیمه شخم در مقایسه با حالت بدون شخم نشان می‌دهد که میانگین‌های ارتفاع بوته و تعداد غلاف اختلاف معنی‌داری از یکدیگر ندارند و شخم تأثیر معنی‌داری بر عملکرد کنجد ندارد. لذا شرایط زراعت ارگانیک به منظور ا فزایش عملکرد محصول کنجد، از لحاظ اقتصادی به منظور می‌باشد و تأثیر معنی‌داری را بر افزایش عملکرد دارد.

کلیدواژه ها:

شهرستان خاتم ، کنجد ، کشت ارگان