نقش نهادهای مالی در توسعه کارآفرینی زنان روستایی در هندوستان: آموزه‌‌هایی برای توسعه مناطق محروم ایران

کشورهای ایران و هندوستان از قدیمی‌ترین دارای تشابهات زیاد اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی بوده اند که هنوز این ارتباطات با شدت زیاد ادامه دارد به گونه‌ای که از ادوار پیشین جنوب استان کرمان و مناطق جیرفت و کهنوج را به نامهند ایران در مجامع کشاورزی می شناختند. مقاله حاضر یکی از سخنرانی‌های کلیدی ارائه شده در ششمین کنگره ملی ترویج و آموزش کشاورزی هندوستان (NEEC 2011) می‌باشد که در آذر ماه 1390 در مرکز تحقیقات کشاورزی هندوستان (ICAR) برگزار شد و پژوهشگر نیز در آن‌جا ارائه مقالداشت و امیدوار است که در شرایط کنونی ایران دارای نکات آموزشی باشد، کارآفرینی به عنوان یک عنصر توسعه اقتصادی در حال حاضر شناخته شده است. تعدادی از مؤسسات مالی زنان کارآفرین در هندوستان را برای طرح‌های نوآوری و تخیلی خود را از فعالیت‌های هدف در مهارت توسعه برای کسب درآمد و ایجاد اشتغال در بخش های مختلف به ارائه کمک نموده آند. علاوه بر این ، جامعه نیز باید رشد زنان با شناخت استعدادها و توانایی‌‌هایشان تسهیل کند. دخالت زنان در فعالیت‌های اقتصادی در سراسر جهان در چند دهه گذشته رشد قابل توجهی داشته است . برای این باید دولت و سازمان‌های غیردولتی نقش حیاتی داشته باشند. با وجود تلاش‌های سازمان‌های دولتی و غیر دولتی، زنان کارآفرین بامشکلات بسیاری مواجه هستند. مطالعات پژوهشی بسیاری نشان می‌دهد که بیش از 70٪ از مشکلاتی که زنان کارافرین با آن مواجه هستند به اعتبار مربوط می‌شود. موسسات مالی در طول تاریخ به گونه‌ای برخورد و عمل نموده آند که زنان مشکوک‌تر و غیر قابل اطمینان‌تر از مردان کارآفرین هستند. ولی امروزه بیدری بیشتری در میان زنان وجود دارد و اگر فرصت داده شود، آن‌ها نتایج بهتری را ارائه خواهند کرد. بنابراین ضروری است زنان تحصیلکرده جوان را با کمکهای مالی، فنی و علمی برای ورود به جریان کارآفرینی تشویق کنیم. از اینرو، رویکرد یکپارچه جهت موفقیت جنبش کارآفرینی زنان لازم است. سازمان‌های دولتی و غیر دولتی باید تمرکز بیشتر و تلاش‌های مستقیم داشته باشند و برای توسعه کارآفرینی زنان برنامه‌های ویژه‌ای شروع کنند.

کلیدواژه ها:

نهادهای مالی ، کارافرینی ، ‌زنان روستایی ، هندوستان