اثر محلول پاشی متانول بربرخی صفات نخود ایرانی در شرایط آبیاری و دیم

به منظور بررسی اثر محلول پاشی متانول بر عملکرد و اجزای عملکرد نخود ایرانی تحت شرایط آبیاری و دیم، آزمایشی در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1390 در هنرستان شاخه های زیتون اسلام آباد غرب واقع در کیلومتر 7 جاده اسلام آباد غرب دالاهو با مشخصات جغرافیایی صورت گرفت که تیمارهای آزمایشی شامل فاکتور آبیاری با دو سطح آبیاری نرمال (آبیاری و بدون آبیاری) و فاکتور فرعی با محلول پاشی متانول با پنج سطح (شاهد، 7%، 14%، 21%، 28%) در کرت های فرعی قرار گرفتند. متانول در طی فصل رشد 3 مرتبه با فواصل 10 روز بعد از شروع غلاف دهی بر روی اندام های هوایی بوته های نخود محلول پاشی شد. نتایج جدول تجزیه واریانس نشان داد که صفات ارتفاع بوته، تعداد شاخه در بوته و شاخص برداشت تحت تأثیر آبیاری و محلول پاشی متانول قرار نگرفت اما عملکرد دانه در بوته و پروتئین دانه در سطح 1% تحت تأثیر آبیاری و محلول پاشی متانول قرار گرفتند. بطوریکه بیشترین میزان عملکرد دانه و پروتئین در محلول پاشی 21% به ترتیب 1/66 گرم دانه در بوته و 26% بدست آمد. همچنین اثر متقابل آبیاری در محلول پاشی متانول عملکرد دانه در بوته و درصد پروتئین دانه را معنی دار کرد.

کلیدواژه ها:

تعداد دانه ، غلاف در شاخه ، عملکرد ، پروتئین