مدل سازی پویایی سیستم برای تعالی درقابلیت نوآوری

این مقاله دوهدف اصلی را دنبال میکند: هدف اول شناسایی روابط میان پنج توانمندسازاصلی و نتایج نواوری که مدل قابلیت نواوری دریک شرکت تولیدی را ایجادمینمایند هدف دوم بررسی تاثیربالقوه هریک ازتوانمندسازها برونتایج نواوری دردوره ای اززمان است بدین منظور این تحقیق مدلی پویا برای شبیه سازی روابط علی بین توانمندسازهای قابلیت نواوری وپیش بینی نفوذهرتوانمندسازبرنتایج نواوری دردوره ای ازمان ارایه نموده است ازروش دیماتل DEMATEL برای شناسایی چگونگی روابط و شدت نفوذبین توانمندسازها و نتایج نواوری استفاده گردید برای پرداختن به این روابط علی و همچنین پیامدهای حاصل ازآنها درگذرزمان ازتکنیک مدل سازی پویایی های یسستم بهره گرفته شد ازطریق شبیه سازی شاخص تعالی قابلیت نواوری ICE مشخص شد که شرکت موردمطالعه درسطح سوم بلوغ نوآوری حمایت شده قرارگرفته است و بایستی برای تعالی خود برتوانمندسازهای استراتژی نوآوری و کارکنان تمرکز بیشتری نماید به کارگیری مدل سازی پویایی سیستم به همراه توسعه شاخص تعالی به شرکت ها برای برنامه ریزی اثربخش تر فرایند توسعه نواوری دریک بازه زمانی مشخص کمک خواهد کرد

کلیدواژه ها:

قابلیت نوآوری ، مدل تعالی سازمان ، روش دیماتل ، پویایی سیستم