بررسی رابطه بین سایش اجتماعی درسطح همکارومیزان تعارض فردی دردستگاه های اجرایی شهرکرمان

خداوندمتعال خواهان جسم ذهن وروحی سالم برای انسانهاست تازندگی پرنشاط و باطراوتی داشته باشند اما برخی ذهنیت های نادرست شرایط مطلوب رفتارانسانی رابرهم می ریزد یکی ازاین رفتارهای نامطلوب و ذهنیت های نادرست سایش اجتماعی است که ضروری است عوامل پیدایش و رشد آن درسازمان ومهمتر ازآن درخودشخصی که خواه به عنوان همکاریا به عنوان همکاردرسازمان ایفای نقش می کند ریشه یابی و برطرف شود ازانجا که سایش اجتماعی عبارتست از ادراک فرد ازاینکه موردتوجه و علاقه دیگران نبوده ودرهرمکان و زمانی امکان دارد اطرافیان باعمل و سخنی اعتبار و ابرویش را به سخره گیرند بنابراین به طور مداوم با آنها تعارض و تنش داشته و شاید نوع شدیدی ازعدم تطابق و توافق بین آنها به وجود اید این پژوهش رابطه بین سایش اجتماعی درسطح همکار را باتعارض فردی کارکنان دردستگاه های اجرایی شهرکرمان بررسی می کند جامعه اماری این پژوهش شامل کارکنان دستگاه های اجرایی شهرکرمان به تعداد 23205 نفرمی باشد که با استفاده ازفرمول کوکران 378 نفرانتخاب شدند ابزار اندازه گیری دوپرسشنامه سایش اجتماعی و تعارض فردی است میزان روایی پرسشنامه ها به ترتیب 0/972و0/87 است ضریب پایایی پرسشنامه ها به ترتیب 0/945و0/94 محاسبه گردید برای ازمون فرضیه ها ازضریب همبستگی کندالو اسپیرمن رگرسیون خطی و چندگانه ازطریق نرم افزار SPSS استفاده گردید یافته های تحقیق حاکی ازوجود رابطه معکوس بین سایشا جتماعی و تعارض فردی است باتوجه به نتایج بدست امده مشخص میگردد که بین سایش مستقیم توسط همکار با میزان تعارض فردی کارکنان رابطه معکوس وجود دارد اما بین سایش کلامی و سایش فیزیکی توسط همکاربا میزان تعارض فردی کارکنان رابطه مستقیم وجود دارد

کلیدواژه ها:

سایش اجتماعی ، تعارض ، تعارض فردی