بررسی نقش معماری واهمیت توجه به طراحی مجموعه های تفریحی - توریستی در پیشرفت وتوسعه ی توریسم (اکوتوریسم) پایدار و کاهش اثرات زیست محیط

محیط های طبیعی بکر یا حوزه های حفاظت شده محلی مناسب برای اکوتوریسم به شمار می روند. توسعه توریسم در این محل ها همچون تیغ دولبه است چرا که از یک سو، توسعه ممکن است منجر به از بین رفتن حوزه های حفاظت شده شود و از سوی دیگر داشتن شناخت کافی در باره قابلیت های منطقه برای ک نار آمدن با توریسم از دیدگاه محیطی، اجتماعی و اقتصادی آگاهی در باره انتظارات مردم بومی و انتظارات توریست ها از الزامات برنامه ریزی برای داشتن اکوتوریسم پایدار است. با توجه به ارتباط عمیق معماری به عنوان عنصری واسطه با فرهنگ، هنر، محیط طبیعی و همنیناهمیت وجود مجموعه های تفریحی توریستی در میزان جذب توریست در سطوح مختلف منطقه، شهر و کشور، ضرورت توجه به معماری و طراحی چنین مجموعه هایی در راستای توسعه توریسم پایدار احساس می شود. هدف اصلی این پژوهش، بررسی و ارائه ی راهکارهایی است که بتواند در کاهش تعرضات در محیط های طبیعی و اثرات زیست محیطی مؤثر واقع شود. روش تحقیق برای انجام این پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی بوده، به این ترتیب که درابتدا عوامل مؤثر در توریسم (اکوتوریسم) پایدار را شناسایی کرده سپس تأثیرات این عوامل را در مورد نمونه هایی از مجموعه های تفریحی توریستی که با رویکرد معماری پایدار هماهنگ بوده و سازگار با طبیعت ساخته شده اند، مورد بررسی قرار داده ایم. نتایج به دست آمده نشان می دهد به کارگیری شیوه های مختلف معماری، به ویژه بهره گیری از اصول جدید معماری پایدار، چگونگی طراحی چنین مجموعه هایی به طور مستقیم در کاهش میزان خسارت به محیط های طبیعی بکر مناطق اکوتوریستی مؤثر است ارائه ی طرح های سازگار با طبیعت میتواند به طور عملکردی باعث ترغیب الگوهای صحیح رفتاری در برخورد با طبیعت و منابع طبیعی محدود مورد نیاز نسل های آینده شود.

کلیدواژه ها:

توریسم (اکوتوریسم) پایدار ، معماری ، مجموعه تفریحی توریستی ، محیط زیست