مقایسه تاب آوری، رضایت زناشویی و سلامت روان در والدین کودکان معلول حسی- حرکتی و عادی

هدف از پژوهش حاضر مقایسه رضایت زناشویی، تاب آوری و سلامت روان در والدین کودکان معلول حسی-حرکتی و عادی را مورد توجه قرارداده است. دراین پژوهش از روش همبستگی از نوع پیش بین استفاده شده است. طرح پژوهش، توصیفی از نوع مقایسه ای است. گروه قابل مطالعه 30 نفر از والدین دانش آموزان دختر و پسر معلول حسی و گروه قابل مقایسه نیز 30 نفر از والدین دانش آموزان ختر و پسر عادی تشکیل خواهدداد. روش نمونه گیری به صورت تصادفی می باشد. برای تحلیل داده های این پژوهش از شاخص های آمار توصیفی شامل میانگین، خطای معیار، تحلیل واریانس چند متغیری و ضریب همبستگی پیرسون بکار برده شد. از مقیاس رضایت از زندگی، مقیاس تاب آوری کونرو و دیوید سون (CD-RTS9و پرسشنامه سلامت عمومیG.H.Q-28استفاده قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که تفاوت معناداری بین دو گروه در رضایت از زندگی، تاب آوری روانشناختی و سلامت عمومی وجود دارد. همچنین همبستگی معنی داری بین تاب آوری روانشناختی با رضایت از زندگی و سلامت عمومی وجود دارد. بر اساس یافته های حاضر می توان نتیجه گرفت که با افزایش تاب آوری روانشناختی و سلامت عمومی میزان رضایت از زندگی را در این قشر از گروه آسیب پذیر را میتوان افزایش داد.

کلیدواژه ها:

رضایت زناشویی ، تاب آوری و سلامت روان ، والدین کودکان معلول حسی- حرکتی