سنجش دانش، نگرش و مهارت کشاورزان چغندرکار در زمینة شیوه های مدیریت پایدار خاک زراعی

افزایش و پایداری مواد غذایی، امنیت غذایی و ارتقای بهره وری کشاورزی مستلزم استفاده بهینه از نهاده های تولید کشاورزی است که با بهبود دانش، نگرش و مهارت و در کل تغییرات رفتاری کشاورزان در زمینه مدیریت واحد زراعی اثربخش و کارآمد خواهد بود [.1] مدیریت خاک زراعی نظامی پیچیده ای از کاربرد شیوه های مدیریت واحد زراعی در مراحل مختلف کاشت، داشت، برداشت و پس از آن است که مدیر مزرعه لازم است در راستای توسعه آنها برای بهبود وحفظ خصوصیات خاک، تلفیقی از هر سه مؤلفه دانشی، نگرشی و مهارتی را دارا باشد . توجه به ترکیبی از حیطه های سه گانه رفتار باعث می شود تا پایداری خاک زراعی بیشینه گردد . بنابراین، بهبود وضعیت کیفیت خاک زراعی و در نهایت عملکرد و کیفیت محصول چغندرکاران بدون توجه به یکی از حیطه های رفتاری مذکور به خصوص مهارت آنان در زمینة مدیریت خاک زراعی تضمین و امکان پذیر نخواهد شد . به طور مختصر، بهره برداری بی رویه کشاورزان چغندرکار که اغلب خرده مالک، فقیر و کم سواد هستند، سطح وسیع از اراضی چغندرکاری در طیف گسترده ای از فرآیندهای تخریب خاک در حال زوال است . در این رابطه، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی دانش فنی، نگرش و مهارت کشاورزان چغندرکار در زمینة شیوه های مدیریت پایدار خاک زراعی انجام شده است