ارزیابی نگرش بهره برداران کشور نسبت به حفاظت از منابع آب و خاک

منابع آب و خاک نقش عمده ای در توسعه پایدار ایفا می کنند و بهره برداری مناسب از آن ها، نقش مهمی در قدرت، رفاه، امنیت و پایداری جوامع دارند . نتایج مطالعات مختلف نشان می دهد که تخریب این از دلایل کلیدی ایجاد فقر و توسعه نیافتگی در جامعه روستائی است و این عامل بیش از هر عامل دیگری دستیابی به توسعه پایدار را به خطر می اندازد . خاک اساس بقاء و زندگی است و هر کشور و جامعه ای که دارای منبع خاک حاصل خیز، غنی و فراوان باشد و از آن به بهترین و مناسب ترین وجه، بهره برداری کنند، ثبات، قدرت، رفاه، امنیت و پایداری آنها تضمین شده آست . با این حال سالیانه میلیونها هکتار زمین زراعی در جهان به علت عدم مدیریت مناسب، استفاده از روش های زراعی نامناسب، چرای بیش از حد و غیره در اثر فرسایش و تباهی از بین می رود . بنابر آمار و اطلاعات موجود، آسیا بیشتر از هر قاره دیگری از مسئله فرسایش خاک رنج میبرد و در میان کشـورهای آسیایی، ایران دارای میزان فرسایش بسیار بالایی می باشد آب هم به عنوان مهمترین و محدودکننده ترین نهاده تولیدی کشاورزی ایران شناخته شده است . میزان متوسط بارندگی سالانه ایران در حدود یک سوم متوسط بارندگی در جهان 860) میلیمتر ) است . از طرف دیگر مطابق آمار موجود میزان راندمان آب آبیاری در کشور حدود 32 درصد می باشد با توجه به نقش محوری کشاورزی در توسعه و استقلال کشور، بهره برداری مناسب از منابع موجود آب و خاک بسیار ضروری می باشد . این امر مستلزم آن است که بهره برداران مختلف این منابع نگرش و بینش مناسبی نسبت به انها داشته باشند، زیرا نگرش آنها نسبت به منابع می تواند تعیین کننده نوع رفتارشان در این زمینه باشد . هدف کلی تحقیق حاضر هم بررسی نگرش بهره برداران کشور نسبت به مسایل آب و خاک می باشد . مهمترین اهداف اختصاصی تحقیق، تعیین نگرش بهره برداران نسبت به حفاظت خاک و آب و مقایسه نگرش آنها نسبت به حفاظت آب و خاک در مناطق مختلف کشور .