پیش بینی سرزندگی تحصیلی بر اساس استحکام روانی،جو مدرسه و راهبردهای انگیزشی در بین دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان خمین

هدف پژوهش حاضر پیش بینی سرزندگی تحصیلی بر اساس استحکام روانی، جو مدرسه و راهبردهای انگیزشی در بین دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان خمین بود. روش این پژوهش از نظر هدف بنیادی، از نظر ماهیت توصیفی و از نظر روش همبستگی بود.جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان خمین بود که در سال تحصیلی 1404-1403 مشغول به تحصیل بودند و طبق اطلاعات آموزش و پرورش تعداد این دانش آموزان 5482 نفر می باشد. نمونه آماری پژوهش مشتمل بر 360 نفر از دانش آموزان بود که این تعداد حجم نمونه با توجه به حجم جامعه آماری و بر اساس جدول مورگان مشخص و به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه های سرزندگی تحصیلی مارتین و مارش (2008)، استحکام روانی کلاف، ارله و سویل (2002)، جو مدرسه لی و همکاران (2017) و راهبردهای انگیزشی پینتریچ و دی گروت (1990) ) بود. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات داده ها از آزمون های کلوموگروف–اسمیرنف، لوین، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه توسط نرم افزار SPSS26 استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان دادشد که استحکام روانی، جو مدرسه و راهبردهای انگیزشی قادر به پیش بینی سرزندگی تحصیلی می باشند (p<0=0/05).به این صورت که سهم استحکام روانی 28 درصد، سهم جو مدرسه 33 درصد و سهم راهبردهای انگیزشی 42 درصد می باشد.بنابراین با اطمینان 95 درصد راهبردهای انگیزشی بیشترین سهم را در پیش بینی سرزندگی تحصیلی دانش آموزان دارد.با توجه به یافته های پژوهش،می توان نتیجه گرفت که سرزندگی تحصیلی دانش آموزان ابتدایی شهرستان خمین به طور جامع تحت تاثیر همزمان عوامل درونی مانند استحکام روانی و عوامل محیطی مانند جو مدرسه و راهبردهای انگیزشی قرار دارد. بنابراین، برنامه ریزی های آموزشی و تربیتی که به تقویت این سه بعد مخصوصا راهبردهای انگیزشی توجه دارند، می تواند به طور موثری در ارتقاء کیفیت یادگیری، افزایش مشارکت دانش آموزان و کاهش مشکلات تحصیلی و رفتاری آن ها موثر باشد.

کلیدواژه ها:

سرزندگی تحصیلی ، استحکام روانی ، جو مدرسه و راهبردهای انگیزشی