نقش فضاهای باز آموزشی در طراحی مراکز شبانه روزی کودکان کار و خیابانی؛ رویکردی انسان محور در معماری اجتماعی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش فضاهای باز آموزشی در طراحی مراکز شبانه روزی کودکان کار و خیابانی با رویکرد انسان محور انجام شد. تحلیل پیشینه مطالعات داخلی و خارجی نشان داد که فضاهای باز آموزشی می توانند از طریق بازی، تعامل اجتماعی و تجربه های عملی مهارت های شناختی، اجتماعی و عاطفی کودکان را تقویت کنند. یافته های پژوهش حاکی از آن است که تلفیق فضاهای باز آموزشی با اصول طراحی انسان محور می تواند مراکز شبانه روزی کودکان کار و خیابانی را به محیطی چندوجهی، الهام بخش و بازتوانی کند و فرآیند یادگیری و رشد عاطفی، اجتماعی و شناختی آنان را به طور قابل توجهی ارتقا دهد. نتایج این تحقیق می تواند به عنوان الگوی راهبردی برای طراحی مراکز حمایتی و آموزشی کودکان آسیب پذیر مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

کودکان کار و خیابانی ، فضای باز آموزشی ، معماری انسان محور ، بازتوانی اجتماعی و روانی