شناخت و تبیین الزامات هوشمندسازی در بستر مولفه های کلیدی شهرهای جدید (نمونه مورد مطالعه: شهر جدید پرند)

رشد روزافزون جمعیت و تمرکز آنها در شهرها آلودگی های درون شهری را افزایش و آثار مخرب بر زیستگاه های طبیعی زندگی بشر داشته، از سویی دیگر به دلیل عدم هماهنگی بین رشد شتابان شهرها، متناسب با ظرفیت زیرساخت هایشان، فشار فزآینده ای تحمیل نموده و شهرها را در معرض بحران های ناگوار تخریب محیط زیست، اتمام منابع طبیعی و در نهایت اتلاف سرمایه های طبیعی و انسانی قرار می دهد. یکی از مفاهیم جدید جهت مقابله با چالش های کنونی شهرها در عرصه برنامه ریزی شهری، توسعه شهر هوشمند است. شهر هوشمند به عنوان محور تحول و توسعه هزاره مطرح و شیوه جدید مبتنی بر مدیریت واحد شهری با قابلیت جهان واقعی و مجازی را به ارمغان دارد. از اینرو بررسی اصول و راهکارهای رشد هوشمند شهری در مناطق شهری جدید ضرورت یافته و ارائه الگویی کاربردی برای تحقیقات در زمینه شهر هوشمند و بیان مشخصه های کلیدی جهت برون رفت از روند مدیریت فعلی و خلق شهرهای جدید برای سازمان و نهاد های مسئول از اهداف اصلی پژوهش قرار می گیرد. روش پژوهش حاضر، توصیفی و برپایه جمع آوری اطلاعات اسنادی شناخت شهر هوشمند و مولفه های کلیدی آن براساس دیدگاه های صاحب نظران این عرصه در چهار دسته مولفه های کلیدی (اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و محیط زیست) و هفت عامل مهم به عنوان پیش شرط جوامع هوشمند می باشد. مجموعه عوامل به تناسب شرایط موجود، امتیازدهی و در گام پایانی پژوهش، چگونگی هوشمندسازی شهرهای جدید در قالب مدل مفهومی ارائه می گردد. با بررسی پتانسیل ها و نقاط ضعف شهر پرند، از شهرهای جدید حومه پایتخت با سرریز جمعیت آن، پراکندگی فضاهای عمومی شهر با صرف هزینه مازاد، اتلاف انرژی، از مهمترین نقاط ضعف شهر برای رسیدن به اهداف هوشمندسازی مطرح و طبق تحلیل یافته های موجود، اختلاط کاربری ها و ایجاد پیاده راه ها، راهکاری هوشمندانه برای مقابله با این چالش ها عنوان می گردد.

کلیدواژه ها:

هوشمندی ، شاخص های هوشمندی ، شهرهای جدید ، پرند