تاثیر تنش خشکی و روش های مختلف اعمال تیمار سالیسیلیک اسید بر گیاه گندم

به منظور بررسی تأثیر تنش خشکی و روش های مختلف تیمار اسید سالیسیلیک بر گیاه گندم، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی به گونه ای که فاکتور اصلی تنش خشکی (شاهد : آبیاری در زمان 75 میلی متر تبخیر ازتشک تبخیر، آبیاری در زمان 125 میلی متر تبخیر از تشک تبخیر و 175 آبیاری 175 میلی متر تبخیر از تشک تبخیر ) و فاکتور فرعی روش های مختلف اعمال اسید سالیسیلیک (بذرمال بذور با آب مقطر، بذرمال بذور با اسیدسالیسیلیک، محلول پاشی، بذرمال بذور با اسید سالیسیلیک به همراه محلول پاشی اسید سالیسیلیک و کاشت بذرها بدون اعمال تیمار به عنوان شاهد) در نظرگرفته شد. صفت های ارتفاع بوته، وزن خوشه، و عملکرد دانه و بیولوژیک اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که تنش خشکی بر صفت وزن سنبله و روش های مختلف اعمال اسید سالیسیلیک در تمام صفات و اثر متقابل در صفت ارتفاع بوته معنی دار شد بیشترین میزان عملکرد دانه با میانگین5/45تن در هکتار از تیمار مخلوط بذر مال بذرها و محلول پاشی گیاه با اسید سالیسیلیک به دست آمد، و کمترین میزان عملکرد دانه از تیمار شاهد آزمایش با میانگین4/35تن در هکتار حاصل شد، که با تیمار آب مقطر اختلاف معنی دار در سطح احتمال پنج درصد ندارد. پس با توجه به تیمارهای آبیاری و روش های مختلف آبیاری بهترین تیمار 125 میلی متر و مخلوط بذر مال بذرها و محلول پاشی گیاه با اسید سالیسیلیک می باشد

کلیدواژه ها:

گندم ، خشکی ، عملکرد دانه