بررسی نقش یادگیری مبتنی بر همکاری در افزایش خلاقیت و توان حل مسئله میان دانش آموزان و معلمان در مدارس دولتی

یادگیری مبتنی بر همکاری به عنوان یک رویکرد نوین، آموزشی ظرفیت بالایی در پرورش مهارتهای خلاقیت و توانایی حل مسئله دانش آموزان دارد. این پژوهش به بررسی نقش یادگیری مشارکتی در مدارس دولتی ایران و تاثیر آن بر تقویت تفکر نوآورانه، مهارتهای اجتماعی و توانایی همکاری پرداخته. یافته های نظری و تجربی نشان می دهد که تعامل فعال دانش آموزان در گروه های کوچک، موجب رشد تفکر انتقادی، افزایش انگیزه و ارتقای مهارتهای حل مسئله می شود و توانایی ارائه راهکارهای خلاقانه در مواجهه با مسائل پیچیده را افزایش می دهد. هدایت تعاملی معلمان و ایجاد فضای امن برای تبادل ایده ها از عوامل کلیدی در تسهیل فرآیند یادگیری مشارکتی و پرورش نوآوری دانش آموزان است. همچنین طراحی فعالیت های تجربه محور و استفاده هوشمندانه از فناوری های آموزشی، زمینه را برای یادگیری عملی و ملموس فراهم می کند و حس مسئولیت پذیری و همکاری جمعی را در دانش آموزان تقویت می کند. این رویکرد می تواند علاوه بر ارتقای توانایی های فردی، مهارت های گروهی و اجتماعی دانش آموزان را نیز بهبود بخشد و محیط آموزشی مدارس دولتی را به فضایی پویا، مشارکتی و خلاق تبدیل کند. در نهایت، اجرای راهکارهای عملی و قابل دسترس با توجه به محدودیت های موجود در مدارس دولتی می تواند ظرفیت یادگیری، نوآوری و همکاری را به شکل موثری ارتقا دهد و پایه ای مستحکم برای رشد همه جانبه دانش آموزان ایجاد کند.

کلیدواژه ها:

یادگیری مبتنی بر همکاری ، خلاقیت ، حل مسئله ، تعامل فعال ، هدایت تعاملی ، معلمان ، مهارت های اجتماعی ، نوآوری ، تجربه محور ، پروژه ، گروهی ، آموزش مشارکتی ، مدارس دولتی