اثربخشی آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر مدل فرایندی گراس بر نظم جویی هیجانی و سطوح خود انتقادی درونی شده-مقایسه ای در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم دارای رفتارهای پرخطر

هدف از پژوهش حاضر بررسی آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر مدل فرایندی گراس بر نظم جویی هیجانی و سطوح خود انتقادی درونی شده مقایسه ای در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم دارای رفتارهای پرخطر بود. طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم دارای رفتارهای پرخطر شهرستان لالی در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بود که از بین آنها نمونه ای به حجم ۳۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای و با توجه به ملاک های ورود به پژوهش و نقطه برش پرسشنامه رفتارهای پرخطر انتخاب شد و سپس به طور تصادفی در ۲ گروه ۱۵ نفره گمارده شد. در ابتدا همه آزمودنی های دو گروه آزمایش و گواه مقیاس مشکلات در نظم جویی هیجانی گراتز و روئمر (۲۰۰۴) و مقیاس سطوح خود انتقادی تامپسون و زاروف (۲۰۰۴) را به عنوان پیش آزمون تکمیل نمودند. سپس اعضای گروه آزمایش به شیوه گروهی آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر مدل فرایندی گراس را به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای و هر هفته ۱ جلسه دریافت کردند، در حالی که اعضای گروه گواه (کنترل) در لیست انتظار قرار گرفتند و هیچ مداخله ای را دریافت نکردند. بعد از اتمام مداخله آموزشی و فرایند اجرای پژوهش مجددا اعضای هر ۲ گروه (گروه آزمایش و گروه گواه) ابزارهای پژوهش را به عنوان پس آزمون تکمیل کردند و در نهایت نتایج به دست آمده در مرحله ی پیش آزمون و پس آزمون به طور کلی جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری و تک متغیری استفاده گردید. نتایج نشان داد که آموزش تنظیم هیجان به طور معناداری بر نظم جویی هیجانی و سطوح خود انتقادی دانش آموزان دارای رفتارهای پرخطر موثر بوده است (p < ۰.۰۱). با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که از طریق اجرای آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر مدل فرایندی گراس و فنون و مهارت های به کار رفته در آن می توان برای افزایش نظم جویی هیجانی و کاهش سطوح خود انتقادی دانش آموزان دارای رفتارهای پرخطر بهره برد.

کلیدواژه ها:

آموزش تنظیم هیجان ، نظم جویی هیجانی ، سطوح خود انتقادی درونی شده - مقایسه ای ، رفتارهای پرخطر