اثربخشی روش اکتشاف گروهی بر خلاقیت، بهبود روابط بین فردی و خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر مسجدسلیمان

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی روش اکتشاف گروهی بر خلاقیت، بهبود روابط بین فردی و خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم بود. طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع دوم متوسطه شهر مسجدسلیمان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بود که از بین آن ها نمونه ای به حجم ۴۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای و با توجه به ملاک های ورود به پژوهش انتخاب شد و سپس به طور تصادفی در ۲ گروه ۲۰ نفره گمارده شدند. در ابتدا همه آزمودنی های دو گروه آزمایش و گواه مقیاس خودکارآمدی تحصیلی (پاتریک و همکاران، ۱۹۹۷)، پرسشنامه مهارت های ارتباطی منجمی زاده (۱۳۹۱) و آزمون مداد کاغذی سنجش خلاقیت، عابدی (۱۳۷۲) را به عنوان پیش آزمون تکمیل نمودند. سپس اعضای گروه آزمایش به شیوه گروهی آموزش اکتشاف گروهی را به مدت ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای و هر هفته ۱ جلسه دریافت کردند؛ در حالی که اعضای گروه گواه (کنترل) در لیست انتظار قرار گرفتند و هیچ مداخله ای را دریافت نکردند. بعد از اتمام مداخله آموزشی و فرایند اجرای پژوهش مجددا اعضای هر ۲ گروه گروه آزمایش و گروه گواه ابزارهای پژوهش را به عنوان پس آزمون تکمیل کردند و در نهایت نتایج به دست آمده در مرحله ی پیش آزمون و پس آزمون به طور کلی جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری و تک متغیری استفاده گردید. نتایج نشان داد که آموزش اکتشاف گروهی به طور معناداری بر خلاقیت، روابط بین فردی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان موثر بوده است (p < ۰.۰۱). با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که از طریق آموزش اکتشاف گروهی در مدارس می توان برای افزایش خلاقیت و بهبود روابط بین فردی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان بهره برد.

کلیدواژه ها:

آموزش اکتشاف گروهی ، خلاقیت ، بهبود روابط بین فردی ، خودکارآمدی تحصیلی