بررسی تحمل به شوری گوجه فرنگی درمرحله تندش بذر

شوری یکی از تنش های رایج در مناطق خشک و نیمه خشک است که درصد استقرار گیاهان را تحت تأثیر قرار می دهد. تحمل به تنش در مرحله جوانه زنی به عنوان اولین مرحله رشد گیاه بسیار اهمیت دارد. هدف از این تحقیق بررسی و ارزیابی تحمل گوجه فرنگی نسبت به تنش شوری در مرحله جوانه زنی بذر است. بدین منظور پژوهشی در آزمایشگاه دانشکده کشاورزی دانشگاه جیرفت به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام پذیرفت. تیمارها شامل 5 سطح شوری (0، 25، 50، 75 و 100 میلی مولار) و پنج رقم ((Flat Ch Irani,Chef, Kal, Ji, Primo Earily,Chef Flat America) بود. نتایج حاصل از تجزیه آماری نشان داد کلیه شاخص ها (طول صاقه چه و ریشه چه، وزن تر ساقه چه، درصد و سرعت جوانه زنی) با افزایش غلظت شوری کاهش یافت و در شوری 100 میلی مولار گیاهان رشدی مشاهده نشد. در شاخص های درصد جوانه زنی، طول ساقه چه و طول ریشه چه رقم Primo Earli بیشترین شاخص های رشد را داشت و با ژنوتیپ های دیگر اختلاف معنی داری داشت. بیشترین درصد جوانه زنی از تیمار 25 میلی مولار بدست آمد که با تیمار شاهد (آب مقطر) اختلاف معنی داری را نشان نداد. بیشترین درصد جوانه زنی در رقم primo Earli بدست آمد و کمترین آن نیز در رقم Chef Flat amrica بود که از لحاظ آماری اختلاف معنی داری بین رقم ها وجود داشت.

کلیدواژه ها:

تنش شوری ، درصد جوانه زنی ، رقم های گوجه فرنگی ، سرعت جوانه زنی