پایداری عملکرد ارقام گندم در اقلیم سردسیر و معتدل

این مطالعه به منظور بررسی سازگاری و پایداری عملکرد دانه ارقام آبی گندم نان، در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی و به مدت سه سال زراعی (89-1386) در شش شهرستان اجرا شد. برای تعیین پایداری ارقام از روشهای لین و بینزه واریانس محیطی، اکووالانس ریک و واریانس پایداری شوکلا استفاده گردید. نتایج حاصل از تجزیه مرکب (سه سال و شش منطقه) نشان داد که اثر متقابل ژنوتیپ x منطقه x سال بر عملکرد دانه از نظر آماری معنی دار بود. نتایج حاصل از تجزیه پایداری به روش لین و بینز نشان داد که رقم زرین دارای کمترین واریانس درون مکانی در بین ارقام آزمایشی بوده و کمترین واریانس محیطی نیز متعلق به رقم آذر 2 است. نتایج حاصل از تجزیه پایداری به روش واریانس پایداری شوکلا نشان داد که کمترین واریانس پایداری شوکلا در بین این ارقام به ترتیب متعلق به ارقام زرین و سبلان می باشد. همچنین نتایج حاصل از روش اوکووالانس ریک نشان داد که رقم زرین دارای کمترین کووالانس ریک در بین ارقام می باشد. جمع بندی نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد که ارقام زرین و سبلان از پایداری بالاتری نسبت به سایر ارقام مورد تحقیق برخوردار بوده و کشت آن در مناطق مورد مطالعه توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

سازگاری ، عملکرد دانه ، گندم نان ، واریانس پایداری شوکلا