مدل یابی علی روابط معلم- دانش آموز و طرد همسالان با اضطراب مدرسه ای در دانش آموزان ابتدایی با نقش میانجی جوعاطفی در مدرسه

مطالعه در حوزه اضطراب مدرسه ای منجربه بهبود عملکرد روانشناختی و جسمانی در دانش آموزان می-شود. پژوهش حاضر با هدف مدل یابی علی روابط معلم- دانش آموز و طرد همسالان با اضطراب مدرسه ای در دانش آموزان ابتدایی با نقش میانجی جوعاطفی مدرسه انجام شد. پژوهش حاضر بر مبنای هدف و شیوه گردآوری اطلاعات توصیفی- همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل ۷۱۴ نفر از دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان نیر در سال ۱۴۰۴-۱۴۰۳ می باشد. نمونه آماری شامل ۲۵۰ نفر براساس فرمول کوکران، از دانش آموزان پایه های چهارم، پنجم و ششم به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای بوده است. ابزار مورد استفاده، پرسش نامه های رابطه ی معلم - دانش آموز زاکاریا (۲۰۲۰)، اضطراب کلاس درس داوائل (۲۰۲۰)، جو مدرسه اسکالز (۲۰۲۰) و طردشدگی از سوی همسالان طهماسیان (۱۳۸۴) بوده است. یافته ها نشان داد، اثر مستقیم بین طرد همسالان با اضطراب مدرسه ای مثبت و معنادار و مسیر مستقیم بین جوعاطفی مدرسه با اضطراب مدرسه ای منفی و معنادار بود. همچنین اثرات غیرمستقیم رابطه ی معلم- دانش آموز و طرد همسالان از طریق میانجی گری جوعاطفی مدرسه با اضطراب مدرسه ای معنادار بود. شاخص های نکویی برازش مدل از طریق ضریب تعیین R۲ و ضریب پیش بینی کنندگی Q۲ تایید شد. نتایج نشانگر آن است جوعاطفی در مدرسه می-تواند نقش موثری در ایجاد رابطه مطلوب در روابط معلم – دانش آموز و کاهش اضطراب مدرسه ای داشته باشد. همچنین کنترل طردهمسالان می تواند در کاهش اضطراب مدرسه ای در دانش آموزان موثر واقع شود. پیشنهاد می شود در مراکز آموزش و پرورش برنامه های کاربردی مناسب طراحی شود و اقدامات لازم صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

اضطراب مدرسه ای ، جوعاطفی مدرسه ، روابط معلم- دانش آموز ، طرد همسالان