بررسی اثربخشی آموزش غنی سازی زندگی زناشویی براساس تئوری انتخاب بر خودپنداره و خود تنظیمی زنان متاهل

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش غنی سازی زندگی زناشویی براساس تئوری انتخاب بر خودپنداره و خود تنظیمی زنان متاهل .بود. روش پژوهش حاضر کاربردی و از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل میباشد جامعه آماری شامل کلیه زنان متاهل شهر محمودآباد در سال ۱۴۰۲ بودند از بین جامعه آماری ۳۰ نفر به طور تصادفی ساده انتخاب خواهند شد و به طور تصادفی در دو گروه جایگزین میشوند هرگروه ۱۵ نفر)، سپس به طور تصادفی یک گروه به عنوان گروه آزمایش و گروه دیگر به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. ابزار گرد آوری دادها آزمون خودتنظیمی مارس و پرسشنامه خود پنداره راجرز بود. در بحث آمار توصیفی با کمک روشهای موجود در آن میانگین و انحراف استاندارد متغیرها، فراوانی و درصد متغیرها ذکر شده است و از نمودار ستونی نیز استفاده شد. در بخش آمار استنباطی برای تائید و رد فرضیات پژوهش از آزمون کوواریانس استفاده شد. نتایج به دست آمده از پژوهش بیانگر آن است که، آموزش غنی سازی زندگی زناشویی براساس تئوری انتخاب بر خودپنداره و خود تنظیمی زنان متاهل تاثیر مثبت و معناداری داشت.

کلیدواژه ها:

غنی سازی زندگی زناشویی بر اساس تئوری ، انتخاب خودپنداره ، خود تنظیمی ، زنان متاهل