تعیین رابطه بین رفتارهای خود مراقبتی پویایی محیط خانواده و خشونت زناشویی در زنان دیابتی نوع ۲

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین رفتارهای خود مراقبتی پویایی محیط خانواده و خشونت زناشویی در زنان دیابتی نوع ۲ بود. تحقیق از نظر روش و ماهیت اجرا از نوع تحقیقات توصیفی با طرح همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زنان متاهل دیابتی نوع ۲ شهرستان آمل بودند که دارای پرونده در مرکز مطبهای خصوصی پزشکان غدد در آمل بودند. مطابق با جدول مورگان تعداد ۲۱۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامههای خود مراقبتی دیابت توبرت و همکاران (۲۰۰۰)؛ پویایی محیط خانواده کیم و کیم (۲۰۰۷) و خشونت زناشویی حاج یحیی (۱۹۹۹) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از روش های توصیفی (میانگین انحراف معیار کچی و کشیدگی و آمار استنباطی (همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ استفاده شد. براساس نتایج بین رفتارهای خودمراقبتی (۰/۴۱۴=P) و پویایی محیط خانواده (۲۰۴۱۳ با خشونت زناشویی در زنان دیابتی نوع ۲ رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد جو روانی مراقبت از پا رفتار سرپرستی پدرانه و ورزش به ترتیب بطور معنی داری قابلیت پیش بینی کنندگی خشونت زناشویی را دارا میباشند.

کلیدواژه ها:

رفتارهای خودمراقبتی ، پویایی محیط خانواده ، خشونت زناشویی ، زنان دیابتی نوع ۲