تحلیل تطبیقی نقش خودشیفتگی سازگارانه و ناسازگارانه مدیران در پیشبینی تخلفات اداری مورد مطالعه کارکنان دستگاههای اجرایی شهر (کرمان

خودشیفتگی مدیران به عنوان یکی از ویژگیهای شخصیتی می تواند نقش مهمی در شکل گیری رفتارها و تصمیم گیریهای مدیریتی ایفا کند. در بسیاری از سازمانها رفتارهای ناشی از خودشیفتگی مدیران می تواند بر عملکرد کارکنان و بروز تخلفات اداری تاثیر بگذارد. با توجه به اهمیت این موضوع، پژوهش حاضر با هدف تحلیل تطبیقی نقش خودشیفتگی سازگارانه و ناسازگارانه مدیران در پیشبینی تخلفات اداری در دستگاههای اجرایی شهر کرمان انجام شده است. این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بوده و جامعه آماری آن شامل تمامی کارکنان دستگاههای اجرایی شهر کرمان (۶۷۲۴۰ نفر) و مدیران و معاونان آنها (۱۰۶ نفر) می باشد. نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان شامل ۳۸۲ کارمند و ۸۳ مدیر بود که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها، از دو پرسشنامه استاندارد استفاده شد: پرسشنامه تخلفات اداری با روایی ۰.۸۸ و پایایی ۰.۸۷ و پرسشنامه خودشیفتگی با روایی ۰.۸۱ و پایایی ۰.۸۱. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ انجام شد و از آمارهای توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، اسپیرمن و رگرسیون چندمتغیره) بهره گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین خودشیفتگی مدیران و میزان تخلفات اداری در دستگاههای اجرایی شهر کرمان رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد. همچنین بررسی ها حاکی از آن بود که هر دو نوع خودشیفتگی، سازگارانه و ناسازگارانه مدیران، به طور مستقیم و معنی دار با میزان تخلفات اداری در ارتباط هستند. با این حال، خودشیفتگی ناسازگارانه به عنوان بهترین پیش بینی کننده تخلفات اداری کارکنان شناسایی شد. این نتایج نشان دهنده اهمیت مدیریت ویژگیهای شخصیتی مدیران در راستای کاهش تخلفات اداری در سازمانها است.

کلیدواژه ها:

خودشیفتگی ، مدیران ، تخلفات اداری ، کارکنان