جنبه های حقوقی ساخت جزایر مصنوعی امارات در خلیج فارس با تاکید بر کنوانسیون منطقه ای کویت

امروزه دیگر نمی توان مسایل و مشکلات زیست محیطی را بعنوان یک موضوع محلی و یا حتی ملی بشمار آورد چرا که محیط زیست با مباحث کلان انسانی از جمله اقتصاد، فرهنگ، توسعه، سیاست و بویژه نوع خاص آن یعنی ژئوپلتیک وابستگی متقابل و غیر قابل تفکیکی دارد. در واقع هر مشکل زیست محیطی در هر اندازه و حتی محدود در داخل مرزهای قراردادی یک کشور مشکلی برای کل جهان و نوع بشر بشمار می آید. نمونه بارز یکی از این تهدیدات زیست محیطی در خلیج فارس ساخت جزایر مصنوعی توسط کشورهای حوزه خلیج فارس بویژه امارات است که امنیت زیست محیطی خلیج فارس و کشورهای منطقه را به مخاطره می اندازد. از آنجا که خلیج فارس یکی از آلوده ترین دریاهای جهان به شمار می رود. روند رو به رشد احداث چنین جزیره هایی با تاثیرات مخرب زیست محیطی که دارند می تواند بر میزان این آلودگی بیفزاید به علت اهمیت این مساله به روش گردآوری و مطالعه کتابخانه ای این مقاله در پی پاسخ به این سوال است که: با توجه به اینکه ساسخت جزایر مصنوعی مغایری با قوانین حقوق بین الملل نمی باشد آیا احداث جزایر مصنوعی در خلیج فارس توسط امارات، مغاییر با تعهدات این کشور در کنوانسیون منطقه ای کویت محسوب می شود؟ نتیجه تحقیق نشان می دهد ساخت جزایر مصنوعی در خلیج فارس آلودگی اکوسیستم منطقه را تشدید می کند و این مسئله از منظر تعهداتی که کشور امارات متحده عربی در کنوانسیون منطقه ای کویت به عنوان یکی از طرفین کنوانسیون آن را پذیرفته است. مشروعیت قانونی در بستر حقوق بین الملل ندارد.

کلیدواژه ها:

کنوانسیون کویت ، ژئوپلیتیک زیست محیطی ، خلیج فارس ، جزایر مصنوعی ، ایران ، امارات