بررسی رابطه طلاق عاطفی با دلزدگی زناشویی و کیفیت زندگی کاری در زنان شاغل در آموزش و اصفهان پرورش شهر

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه طلاق عاطفی با دلزدگی زناشویی و کیفیت زندگی کاری در زنان شاغل در آموزش و پرورش شهر اصفهان می باشد. در این پژوهش توصیفی-همبستگی، کلیه زنان شاغل در آموزش و پرورش شهر اصفهان در سال ۱۴۰۴ به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شدند که از میان آنها با استفاده از جدول مورگان و نیز به روش نمونه گیری در دسترس، تعداد ۱۵۰ نفر به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شدند. جهت جمع آوری داده ها نیز از پرسشنامه های طلاق عاطفی گاتمن (۲۰۰۸)، مقیاس دلزدگی زناشویی پاینز (۱۹۹۶) و پرسشنامه کیفیت زندگی کاری کاسیو (۲۰۰۰) بهره برده شد. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، داده های خام با استفاده از آزمون های آماری همبستگی و رگرسیون با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۶ تجزیه و تحلیل شدند. نتایج ماتریس همبستگی نشان داد بین طلاق عاطفی با دلزدگی زناشویی رابطه مثبتی وجود دارد، بین طلاق عاطفی با کیفیت زندگی کاری رابطه منفی وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد دلزدگی زناشویی با میزان (۰/۵۲۱ = B) توانسته اند طلاق عاطفی را پیش بینی کنند. همچنین سرسختی کیفیت زندگی کاری با میزان (۰/۲۶۷) توانسته اند طلاق عاطفی را پیش بینی کنند. با توجه به اینکه دلزدگی زناشویی و کیفیت زندگی کاری طلاق عاطفی را پیش بینی می کنند، می توان با بهبود وضعیت تصمیم گیری و اصلاح ساختار قدرت در خانواده به کاهش طلاق عاطفی در زوجین شهر اصفهان کمک کرد.

کلیدواژه ها:

طلاق ، عاطفی ، دلزدگی زناشویی ، کیفیت زندگی کاری