تاثیر شش هفته تمرین هوازی متوسط با مکمل لاکتوباسیلوس بیفیدوس بر عملکرد کبد موش های نر چاق

مقدمه: هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر ۶ هفته تمرین هوازی و مکمل دهی پروبیوتیک بر شاخصهای قندی و همبستگی بین گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و اینترلوکین (۱۵ (۱۵) رتهای چاق شده با رژیم غذایی پرچرب بود. به مدت ۲ ماه قبل از پروتکل اصلی غذای مخصوص پرچرب دریافت کردند رتهای گروههای تمرین به مدت ۶ هفته و هر هفته ۵ روز بر روی تردمیل مخصوص جوندگان دویدند مکمل لاکتوباسیلوس بیفیدوس پس از هر نوبت از تمرین به میزان یک سی سی به رت های گروههای مکمل گاواژ شد. در نهایت رتها قربانی و متغییر ۱۵-IL با روش RealTime Per اندازه گیری شد. برای آنالیز دادهها از روش آماری آنوا یک راهه و همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها نتایج آزمون آماری نشان داد که گروههای HFD کاهش معنی دار در GPX نسبت به گروه کنترل سالم داشتند (۰.۰۵>p). با این وجود تنها گروه HFD + Tr+Sup افزایش معنی دار در GPX را نسبت به گروههای HFD و HFD+Tr نشان داد (۰.۰۵>p). در مقابل HFD+Sup افزایش معنی دار در بیان ژن ۱۵-IL را نسبت به گروه کنترل سالم نشان داد. نسبت به گروه HFD نیز گروههای HFD+Tr و HFD+Tr+Sup کاهش و گروه HFD+Sup افزایش معنی دار در بیان ژن ۱۵-IL را نشان دادند (۰.۰۵>p). همبستگی بین GPX و ۱۵-IL تایید نشد (۰.۰۵>p). نتیجه گیری به نظر میرسد تمرین ورزشی و مکمل لاکتوباسیلوس در تنظیم شاخص های قندی، GPX و ۱۵-IL بعد از HFD موثر باشد با این وجود برای ارتباط و کراس تاک بین شاخصهای آنتی اکسیدانتی و ۱۵-IL مطالعات بیشتر باید انجام شود.

کلیدواژه ها:

تمرین ورزشی ، پروبیوتیک ، رژیم غذایی پرچرب ، ۱۵-IL