مقایسه باورهای فراشناختی انگیزش پیشرفت تحصیلی و خودپنداره تحصیلی در دانش آموزان با و بدون اختلال یادگیری خاص

هدف این پژوهش مقایسه باورهای فراشناختی انگیزش پیشرفت تحصیلی و خودپنداره تحصیلی در دانش آموزان با و بدون اختلال یادگیری خاص در شهر نمین بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و روش آن توصیفی از نوع علی - مقایسه ای پس رویدادی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر پایه پنجم و ششم ابتدایی مبتلا به اختلال یادگیری مراجعه کننده به مرکز اختلالات یادگیری شهر نمین و کلیه دانش آموزان عادی دختر و پسر پایه پنجم و ششم ابتدایی شهر نمین بوده است. تعداد ۴۰ نفر دانش آموز دارای اختلال یادگیری و ۴۰ نفر عادی با روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه خودپنداره تحصیلی یسن و چن (۲۰۰۴)، پرسشنامه انگیزه پیشرفت تحصیلی هرمنس (۱۹۷۷)، و پرسشنامه باورهای فراشناختی سرمد و همکاران (۱۳۹۰) که شامل ۷۴ پرسش بوده است جهت تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از تحلیل واریانس چند متغیره MANOVA و از نرم افزار SPSS۲۲ استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که بین دانش آموزان با و بدون اختلال یادگیری خاص در باورهای فراشناختی انگیزش پیشرفت تحصیلی و خودپنداره تحصیلی تفاوت معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

باورهای فراشناختی ، انگیزش پیشرفت تحصیلی ، خودپنداره تحصیلی ، اختلال یادگیری خاص