مدیریت ایمنی

مدیریت ایمنی یکی از ارکان اساسی در بهبود عملکرد سازمان ها، به ویژه در صنایع پرخطر نظیر نفت، گاز، پتروشیمی و ساخت وساز است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر اجرای نظام مند مدیریت ایمنی بر کاهش حوادث شغلی در محیط های صنعتی انجام شده است. این مطالعه به دنبال پاسخ به این پرسش است که به کارگیری اصول مدیریت ایمنی چه تاثیری بر کاهش نرخ حوادث کاری دارد و چه مولفه هایی در موفقیت این نوع مدیریت موثرند. روش تحقیق به کاررفته در این پژوهش، توصیفی-تحلیلی از نوع پیمایشی بوده و جامعه آماری آن را کارکنان شاغل در صنایع پتروشیمی منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر تشکیل می دهند. نمونه ای به حجم ۲۵۰ نفر به روش تصادفی طبقه ای انتخاب و اطلاعات از طریق پرسشنامه ای محقق ساخته با ضریب پایایی کرونباخ ۸۹/۰ گردآوری شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری t مستقل، تحلیل واریانس و رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که بین میزان استقرار نظام مدیریت ایمنی و کاهش حوادث کاری رابطه معناداری وجود دارد (p<۰.۰۱). همچنین، آموزش ایمنی، ارزیابی ریسک، گزارش دهی حوادث و فرهنگ ایمنی به عنوان مولفه های کلیدی مدیریت ایمنی شناسایی شدند که بیشترین تاثیر را بر کاهش مخاطرات دارند. بر اساس نتایج، توصیه می شود سازمان ها با به کارگیری راهکارهای جامع مدیریت ایمنی، ضمن افزایش ایمنی کارکنان، بهره وری کلی را نیز ارتقا دهند. در مجموع، مدیریت ایمنی به عنوان رویکردی راهبردی می تواند نقش قابل توجهی در کاهش حوادث شغلی و ارتقای سلامت محیط کار ایفا کند.

کلیدواژه ها:

مدیریت ایمنی ، حوادث شغلی ، فرهنگ ایمنی ، ارزیابی ریسک ، صنایع پرخطر