بررسی تبدیلات فرمهای مختلف ازت در فرایند های تصفیه پساب

آلودگی های شیمیایی شامل اکسیدهای ازت و دیگر آلاینده ها در پساب خروجی صنایع می تواند از نظر زیست محیطی اثر نامطلوبی برکیفیت آبهای پذیرنده داشته باشد. مهمترین ترکیبات نیتروژن دار که سبب آلودگی آبهای پذیرنده می شوند، شامل یونهای آمونیومNH4+نیتریت NO2- و نیتراتNO3-می باشد. که البته تاثیر نیتروژن در حالت بی اکسیژن بیشتر از حالت اکسیژن داراست. از مهمترین اثرات نامطلوب گزارش شده از حضور آمونیاک یا یون آمونیوم که حالت بی اکسیژن نیتروژن است میتوان به کاهش اکسیژن محلول در آبهای پذیرنده، ایجاد خاصیت سمی برای زندگی آبزیان، وقوع پدیده یوتریفیکاسیون (رشد بیش از حد جلبک ها وگیاهان آبزی اشاره نمود. فرایندهای تصفیه فاضلاب عموما بر اساس اکسیژن دار کردن ترکیبات موجود در فاضلاب عمل می کند که اصولا بایستی میزان نیتروژن عاری از اکسیژن در ورودی تصفیه خانه بیشتر از خروجی آن بوده و برعکس میزان نیتروژن اکسیژن دار در خروجی بیشتر از ورودی باشد که البته این خود می تواند به عنوان معیاری برای ارزیابی عملکرد یک تصفیه خانه در نظر گرفته شود. در مقاله پیش رو ما مقادیر این سه ترکیب نیتروژن دار را از محلهای ورودی و خروجی چندین تصفیه خانه در فصول مختلف جمع آوری کرده و نتیجه مورد انتظار که افزایش غلظت ترکیبات نیتروژنه اکسیژندار در خروجی تصفیه خانه است را مشاهده کردیم