بررسی تاثیر کم آبیاری بر هیدرو مدول آبیاری در منطقه ی خرم اباد

هیدرومدول ابیاری یکی ازپارامترهای اساسی درطراحی سیستمهای آبیاری، طراحی کانال، طراحی زهکش ها و تحلیل اقتصادی پروژه ها وشبکههای ابیاری و زهکشی است که براورد صحیح و بهینه آن میتواند منافع فراوانی را به دنبال داشته باشد. از طرفی با توجه به اینکه محدودیت آب ،عمده ترین عامل منفی و بازدارنده درزراعت ابی محسوب میشود تحقیقات کم ابیاری جایگاه ویژه ای مییابد. بر این اساس، در این مقاله با تخصیص یک مترمکعب درثانیه اب برای ابیاری وعدم محدودیت زمین تاثیر کم آبیاری بر هیدرومدول آبیاری در منطقه خرم آباد بررسی گردید. بدین صورت که سطح زیرکشت رادرشرایط ابیاری کامل و سطوح کم آبیاری ۲۵و۵۰و۷۵برای دو ترکیب از الگوی کشت (گندم ۷۰ درصد و سویا ۳۰درصدوگندم ۵۰درصدوسویا ۵۰درصد محاسبه کرده و سطح زیر کشت گندم را با استفاده ار آب مازاد حا صل از کم آبیاری در سطوح مختلف ابیاری برای هریک ازترکیب های الگوی کشت به طور جداگانه بدست آورده و نهایتا افزایش سطح زیر کشت و عملکرد برای سطوح مختلف آبیاری نسبت به ابیاری کامل برای هریک ازترکیبهای کشت محاسبه شدنتایج نشان داد که در ترکیب کشت گندم ۷۰ % وسویا ۳۰ % با استفاده از آب مازادحاصل ازکم ابیاری برای کشت گندم کاهش ۲۵درصدی آب مصرفی به ترتیب باعث افزایش ۴۴درصد و ۴۱ درصدی سطح زیر کشت و عملکرد وکاهش ۵۰درصدیآب مصرفی سبب افزایش ۱۳۲ درصد و ۱۱۰ درصد سطح زیر کشت وعملکردگردیدو عملکرد گردید. همچنین نتایج بیانگر آن است که اعمال کم آبیاری در ترکیب کشت گندم ۵۰ % وسویا ۵۰ % با کاهش ۲۵ درصدی آب مصرفی، افزایش ۵۸ درصد سطح زیر کشت و ۵۵ درصدی عملکرد وکاهش ۵۰درصدی آب مصرفی، افزایش ۱۷۶ درصد سطح زیر کشت و ۱۴۹ درصد عملکردرابه همراه داشت

کلیدواژه ها:

کم آبیاری ، گندم ، سویا ، هیدرو مدول