بررسی نقش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان استهبان

هدف از انجام این پژوهش بررسی راهبردهای یادگیری خودتنظیمی در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان استهبان بوده است. تحقیق حاضر از نظر هدف پژوهشی کاربردی و از نوع استراتژی پژوهشی کمی و از نوع توصیفی تبیینی بوده است. جامعه آماری در این تحقیق تمام دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان استهبان در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ به تعداد ۲۴۵۹ نفر (۱۶۰۱ نفر دانش آموز نظری و ۸۵۸ نفر دانش آموز (فنی بوده است که طبق جدول مورگان تعداد نمونه آماری برای توزیع پرسشنامه میان نمونه آماری ۳۳۲ نفر محاسبه شد. روش نمونه گیری در این تحقیق روش تصادفی خوشه ای بود ابزار اندازه گیری متغیرها پرسشنامه پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۰) و پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریچ و دی گروت (۱۹۹۰) MS بوده است. بعد از تجزیه و تحلیل دادهها توسط نرم افزار spss نتایج نشان داد که راهبرد خود تنظیمی شناختی با بتای ۰.۳۵۲، راهبرد خودتنظیمی فراشناختی با بتای ۰.۲۵۵ و راهبرد خود تنظیم باورهای انگیزشی با بتای ۰.۲۱۰ تاثیر معنادار داشته است و نتایج نشان دهنده این بود که بین راهبردهای یادگیری خودتنظیمی، شناختی فراشناختی و باورهای انگیزشی با پیشرفت تحصیلی رابطه ای مستقیم و معنادار، به ترتیب با ضریب ۰.۲۴۸، ۰.۲۱۰ و ۰.۲۰۸ وجود داشت و با افزودن متغیر تعدیلگر جنسیت بین رابطه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی، شناختی فراشناختی و باورهای انگیزشی با پیشرفت تحصیلی رابطه ای مستقیم معنادار و افزایشی، به ترتیب با ضریب ۰.۴۸۳، ۰.۴۴۵ و ۰.۴۴۳ وجود داشته است.

کلیدواژه ها:

راهبردهای یادگیری خودتنظیمی ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان