رویکردهای تدریس برانگیزش تحصیلی دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر تهران

در دهه های اخیر، مسئله انگیزش تحصیلی در بین دانش آموزان به یکی از موضوعات کلیدی در پژوهشهای آموزشی تبدیل شده است. در این میان دانش آموزان دختر به ویژه در مقطع متوسطه دوم در معرض چالشهای مختلفی هستند که میتوانند بر انگیزه تحصیلی آنها تاثیرگذار باشند از یک سو تغییرات اجتماعی و فرهنگی فشارهای روانی و شغلی و از سوی دیگر، تحولات آموزشی و تکنولوژیکی، عواملی هستند که شرایط یادگیری دانش آموزان دختر را تحت تاثیر قرار میدهند به ویژه در شهرهای بزرگ و پرجمعیت مانند تهران، این چالشها بیشتر نمود پیدا میکنند و میتواند زمینه ساز کاهش انگیزش تحصیلی در بین دانش آموزان شود در این راستا، رویکردهای تدریس به عنوان یکی از عوامل کلیدی در تحریک انگیزش تحصیلی، نقش بسیار مهمی ایفا میکنند. در بسیاری از مطالعات انجام شده در زمینه ،آموزش به این نکته اشاره شده است که رویکردهای تدریس میتوانند تاثیر عمیقی بر انگیزش و عملکرد تحصیلی دانش آموزان داشته باشند. اما آنچه که در این پژوهش به طور خاص مدنظر قرار دارد تاثیر این رویکردها بر انگیزش تحصیلی دانش آموزان دختر در مقطع متوسطه دوم است در این مقطع سنی دانش آموزان دختر به طور خاص با چالشهایی مانند بحران هویت فشارهای اجتماعی و خانوادگی و تغییرات در روابط اجتماعی مواجه هستند در چنین شرایطی آموزش موثر و انگیزشی میتواند تاثیر بسیاری در بالا بردن اعتماد به نفس تقویت انگیزه تحصیلی و در نهایت بهبود عملکرد تحصیلی آنها داشته باشد. یکی از ویژگیهای بارز رویکردهای تدریس موثر توانایی آنها در ایجاد فضایی حمایتی و مثبت برای یادگیری است. این رویکردها به ویژه زمانی که به نیازهای فردی و روانی دانش آموزان توجه داشته باشند، میتوانند به شکل چشمگیری انگیزش تحصیلی را تقویت کنند. رویکردهایی مانند تدریس مبتنی بر فعالیتهای ،گروهی یادگیری مشارکتی و آموزشهای همدلانه از جمله شیوه هایی هستند که

کلیدواژه ها:

رویکرد تدریس دانش آموز محور ، انگیزش تحصیلی