تاثیر شبکه های اجتماعی بر توسعه مهارتهای خودراهبری در یادگیری غیررسمی دانش آموزان متوسطه اول استان گلستان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر شبکه های اجتماعی بر توسعه مهارتهای خودراهبری در یادگیری غیررسمی دانش آموزان متوسطه اول استان گلستان انجام شد. این مطالعه با رویکرد ترکیبی کمی و کیفی و با مشارکت ۴۲۰ دانش آموز و ۴۰ معلم در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ اجرا گردید. یافته های کلیدی پژوهش نشان داد که استفاده هدفمند از شبکه های اجتماعی با ضریب تاثیر ۰٫۴۲ بر رشد مهارتهای خودراهبری یادگیری موثر است. این تاثیر از سه مسیر اصلی حاصل میشود: تسهیل دسترسی به منابع آموزشی (۰,۳۱=B)، تقویت تعاملات یادگیری (۲۸) و بهبود خودتنظیمی (۳۵). پژوهش همچنین الگوی بهینه استفاده را بین ۱ تا ۳ ساعت در روز شناسایی کرد که بیشترین تاثیر مثبت را دارد. نتایج کیفی پژوهش پنج مضمون اصلی را آشکار ساخت: پدیده یادگیری، سیال رشد خودکارآمدی، دیجیتال چالش تمرکز، شکل گیری شبکه های حمایتی و ظهور مربیان مجازی. این یافته ها منجر به طراحی مدل سه لایه ای تاثیر شبکه های اجتماعی شد که شامل لایه های فنی، فردی و اجتماعی میباشد. پژوهش حاضر با ارائه راهکارهای عملی برای نظام، آموزشی معلمان و خانواده ها، گامی موثر در جهت بهینه سازی استفاده از شبکه های اجتماعی در فرآیند یادگیری برداشته است. این یافته ها میتواند مبنای برنامه ریزیهای آموزشی و پژوهشهای آینده در این حوزه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

شبکههای اجتماعی ، یادگیری خودراهبر ، یادگیری غیر رسمی ، دانش آموزان متوسطه اول ، سواد دیجیتال