چگونه توانستیم با بکارگیری فناوری های آموزشی اختلال خواندن و نوشتن گروهی از دانش آموزان کلاسم را بهبود ببخشم؟

در دنیای امروز که آموزش دیگر محدود به روشهای سنتی و ایستا نیست، بهره گیری از فناوریهای آموزشی نوین می تواند تحولی اساسی در یادگیری ایجاد کند. این مقاله گزارشی از یک اقدام پژوهی در کلاس اول دبستان است که با هدف بهبود مهارتهای خواندن و نوشتن در میان دانش آموزانی با اختلالاتی مانند نارساخوانی و نارسانویسی انجام شده است. با مشاهده دقیق رفتارها، مصاحبه با والدین و تحلیل نمونه های نوشتاری، وجود مشکلات یادگیری خاص در برخی دانش آموزان شناسایی شد. در ادامه، با به کارگیری ابزارهای فناورانه مانند اپلیکیشن ها، چند حسی، نرم افزارهای گفتار به نوشتار، بازی های تقویت حافظه و یادگیری مشارکتی، روند آموزش به صورت شخصی سازی شده و تعاملی بازطراحی گردید. نتایج حاکی از آن است که این رویکرد فناورانه نه تنها موجب بهبود قابل توجهی در عملکرد خواندن و نوشتن شد، بلکه اعتماد به نفس، انگیزه و مشارکت اجتماعی دانش آموزان را نیز افزایش داد. تجربه ی حاصل شده نشان می دهد که اگر فناوری با درک انسانی، حمایت معلم و همکاری خانواده همراه شود، می تواند مسیری نوین و امیدبخش برای آموزش دانش آموزان با نیازهای ویژه باشد.

کلیدواژه ها:

فناوری آموزشی ، اختلال خواندن ، اختلال نوشتن ، نارساخوانی ، نارسانویسی