اثربخشی آموزش گروهی تنظیم هیجان بر ناگویی هیجانی در دختران دارای اختلال سوگ پیچیده پایدار شهر اصفهان

این پژوهش به منظور اثربخشی آموزش گروهی تنظیم هیجان بر ناگویی هیجانی در دختران دارای اختلال سوگ پیچیده پایدار شهر اصفهان، انجام شد. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دختران ۱۸ تا ۳۵ سال شهر اصفهان در سال ۱۴۰۳ تشکیل دادند، که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند تعداد ۳۰ دختر انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گروه کنترل ۱۵ نفر گمارده شدند. جهت جمعآوری داده های پژوهش از پرسشنامه مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (باگبی و همکاران، ۱۹۹۴) و پرسشنامه سوگ پیچیده پریگرسون و ماسیچواسکی (۱۹۹۵) استفاده شد. جلسات آموزشی تنظیم هیجان گروهی (۲۰۱۵) برای گروه آزمایش در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای انجام گردید. نتایج با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل کواریانس یک و چند متغیره با استفاده از نرمافزار spss-۲۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل داده ها نشان داد آموزش گروهی تنظیم هیجان بر ناگویی هیجانی (دشواری در شناسایی احساسات، دشواری در توصیف احساسات و تفکر عینی) دختران دارای اختلال سوگ پیچیده پایدار شهر اصفهان موثر است (P < ۰.۰۱). بنابراین پیشنهاد می شود که از این راهبرد آموزشی - درمانی در نهادهای آموزشی، درمانی مانند کلینیکهای تخصصی به جهت اهمیت در تامین سلامت روانشناختی افراد به کار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

آموزش گروهی تنظیم هیجان ، ناگویی هیجانی ، سوگ پیچیده