اثربخشی آموزش خود دلگرم سازی مادران مبتنی بر رویکرد آدلر-درایکورس بر ادراک طرد -پذیرش و مشکلات درونی سازی و برونی سازی مادران دانش آموزان دخترکودکان دبستانی

هدف: این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی آموزش خود دلگرم سازی مادران مبتنی بر رویکرد آدلر-درایکورس بر ادراک طرد-پذیرش و مشکلات درونی سازی و برونی سازی مادران دانش آموزان دخترکودکان دبستانی در سال ۱۴۰۳ انجام گرفت. روش پژوهش: طرح این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل تمامی مادران دارای کودک دبستانی شهر اصفهان که در ۱۴۰۳-۱۴۰۲ مشغولبود و نمونه شامل ۳۲ نفر بود که از مدرسه اندیشه سبز به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه مساوی (هر گروه ۱۶) نفرتقسیم شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه های ادراک طرد-پذیرش روهنر (۲۰۰۷) و مشکلات درونی سازی و برونی سازی آخنباخ (۱۹۹۱). استفاده شدآموزش خود دلگرم سازی مادران مبتنی بر رویکرد آدلر-درایکورس امیری و همکاران (۱۳۹۲) در۱۰ جلسه ی۶۰دقیقه ای بر گروه آزمایش اعمال گردید و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. برای تحلیل دادهها از روش تحلیل کوواریانس به کمک نرم افزار SPSS نسخه۲۶ استفاده شد. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که تفاوت بین نمرات ادراک طرد-پذیرش و مشکلات درونی سازی و برونی سازی در مرحله پس آزمون بین گروه آزمایش و کنترل معنی دار است (۰۱/۰P<.) نتیجه گیری: به نظر میرسد که خوددلگرم سازی مادران مبتنی بر رویکرد آدلر-درایکورس تاثیر بسزایی بر ویژگی های رفتاری و هیجانی کودکان دبستانی از جمله ادراک طرد-پذیرش و مشکلات درونی سازی و برونی سازی دارد که مشاوران مدرسه و روانشناسان کودک و نوجوان در مراکز درمانی و آموزشی باید مدنظر بگیرند.