مقایسه اثربخشی هیپنوتراپی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب امتحان و تمرکز دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی هیپنوتراپی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب امتحان و تمرکز دانش آموزان بود. طرح پژوهش نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان دختر سال دوم مقطع متوسطه دوم منطقه ۱۱ شهر تهران در سال ۱۳۹۹ تشکیل می دادند. با روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۶۰ دانش آموز انتخاب و با جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه (هر گروه ۲۰ دانش آموز) قرار گرفتند و به پرسشنامه های اضطراب امتحان (TAQ) و تمرکز پاسخ دادند. گروه گواه در انتظار ماند و گروه های آزمایش تحت هیپنوتراپی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای به صورت هر هفته ۲ جلسه قرار گرفتند. در پایان مداخلات درمانی، بار دیگر آزمودنی ها، توسط پرسشنامه های پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با نرم افزار SPSS-۲۲ و با روش تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که هیپنوتراپی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به کاهش اضطراب امتحان و افزایش تمرکز دانش آموزان شدند (p < ۰.۰۱). مقایسه میزان اثربخشی این دو روش درمانی نشان داد که هیپنوتراپی در کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان نسبت به درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد اثربخش تر بود (p < ۰.۰۱)، در حالی که بین این دو روش درمانی در افزایش تمرکز دانش آموزان تفاوت معنی داری مشاهده نشد (p > ۰.۰۵). با توجه به اثربخشی هر دو روش درمانی، پیشنهاد می شود هر دو روش هیپنوتراپی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به منظور کاهش اضطراب امتحان و افزایش تمرکز دانش آموزان استفاده شود.

کلیدواژه ها:

هیپنوتراپی ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، اضطراب امتحان ، تمرکز ، دانش آموزان