نقش مدیریت کایزن در بهبود منابع انسانی سازمانها

اگـر چـه مدیریـت بعـنوان یـک علـم طـی قـرون اخیر مطرح شده است ، اما چالشهای نحوه کاربرد آن همیشـه در مـیان محققـان و صـاحب نظـران وجود داشته است . برخی مدیریت اقتصادی ، برخی مدیریت مشـارکتی ، برخـی رونـد گـرا وبرخـی نتـیجه گـرا را موفقتر دانسته اند و برای تمام این بحث ها در دنیای کنونـی کـه تغیـیر وتحـول در آن در گـرو لحظـات می باشد ، همه شو اهد و قراین مبین نقش محوری و کلـیدی نـیروی انسـانی در گشـایش تنگـناها وایجـاد فرآورده ها ی گوناگون است . نقش اثر بخش یک مدیر بعنوان عامل اساسی در تبیین نقش نیروی انسانی ک املاً مشهود و محسوس است . ایـن تحقـیق بـه روش مطالعـات کتابخانه ای و استفاده از برخی دانسته ها و با هدف تبیین نقش مدیریت کایـزن در بهـبود مـنابع انسانی تهیه شد . مدیریت کایزن چارچوب تئوریک تحقیق بوده و عوامل مؤثر در بهبود فعالیت و کاررا مشارکت ، توانمنندسازی ، آموزش ، اختیار و مسؤلیت ، انگیزه ، نوآوری و خلاقیت ، برنامه ریزی و انظباط کاری و بهبود مستمر می داند . به منظور شناسایی فرهنگ کایزن ، مفاهیم واصول آنـرا مشـتمل بـر کایـزن مدیریـت گرا که مهمترین نقش مدیر را در اثر بخشی و ایجاد روحیه پیشرفت می دانـد ، کایزن گروه گرا که به یک نگرش دائمی به فعالیت های گروهی در خصوص حل مسایل از طریق چرخه طراحی ، اجراء ، کنترل و عمل می داند و کایزن فردگرا که ارزشیابی اصلاح فردی می باشد ، بیان شـد ، ایـن مدیریـت میتواند جایگاه ویژه ای در بهبود منابع انسانی ایفا کند و در نهایت با استفاده بهینه از چنین شیوه مدیریتی امکان بهبود دست یابی به تعالی سازمان میسرمیگردد

کلیدواژه ها:

مدیریت ، مدیریت کایزن ، بهبود سازمانی ، منابع انسانی