مقایسه اثر یادگیری قیاسی و کم خطا بر کارکردهای اجرایی ورزشکاران

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثر یادگیری قیاسی و یادگیری کم خطا بر کارکردهای اجرایی ورزشکاران بود. این مطالعه به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه های مستقل انجام گرفت. جامعه آماری شامل ورزشکاران فعال در باشگاه های ورزشی شهر تهران بود. از میان آنان، ۴۵ نفر به روش هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه (یادگیری قیاسی، یادگیری کم خطا و گروه کنترل) قرار گرفتند. مداخلات آموزشی طی یک دوره ی ۴ هفته ای اجرا گردید. برای اندازه گیری متغیرهای وابسته، از آزمون استروپ رنگ-واژه (بازداری پاسخ)، آزمون تعویض دسته بندی کارت های ویسکانسین (انعطاف پذیری شناختی) و آزمون اسپن عددی معکوس (حافظه ی کاری) استفاده شد. تحلیل داده ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره و تک متغیره و آزمون t مستقل تقریبی انجام گرفت. یافته ها نشان داد که هر دو گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل، در همه ی مولفه های کارکردهای اجرایی بهبود معناداری داشتند. همچنین گروه یادگیری قیاسی در مولفه های انعطاف پذیری شناختی و حافظه ی کاری عملکرد بهتری نسبت به گروه یادگیری کم خطا نشان داد، در حالی که یادگیری کم خطا در بهبود بازداری پاسخ موثرتر بود. این نتایج بیانگر آن است که انتخاب نوع شیوه ی یادگیری باید متناسب با ماهیت ورزش و نیازهای شناختی ورزشکار صورت گیرد. پیشنهاد می شود استفاده ی ترکیبی از این رویکردها در طراحی برنامه های آموزشی مد نظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

یادگیری قیاسی ، یادگیری کم خطا ، کارکردهای اجرایی