اثربخشی طرحواره درمانی بر تنظیم هیجان در زنان دارای تعارض زناشویی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر تنظیم هیجان در زنان دارای تعارض زناشویی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه زنان دارای تعارض زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره در شهر تهران در سال ۳۰۴۱ بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، ۳۰ نفر از زنان داوطلب انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه ۱۵ نفر) گمارده شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه تنظیم هیجان گراس و جان (۲۳۰۰) بود. گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای، هفته ای یک بار، مداخله طرحواره درمانی مبتنی بر مدل یانگ و همکاران (۲۳۰۰) را دریافت کرد؛ در حالی که گروه کنترل هیچگونه مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد بین میانگین نمرات پس آزمون دو گروه در متغیر تنظیم هیجان تفاوت معناداری وجود دارد. بر این اساس، می توان نتیجه گرفت که طرحواره درمانی موجب بهبود تنظیم هیجان در زنان دارای تعارض زناشویی می شود.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، تنظیم هیجان ، تعارض زناشویی