بررسی و تبیین پیشگیری و درمان اختلال وسواس از منظر روانشناسی و دین

اختلال وسواس فکری عملی که از دسته ی اختلالات اضطرابی محسوب می شود، یک ناهنجاری رفتاری و شخصیتی است که از دیر باز، جنبه های گوناگون زندگی بشر را تحت تاثیر عوارض مستقیم و غیرمستقیم خود قرار داده است. محتوای این وسواس ها که منعکس کننده ی نگرانی ها و دغدغه های مردم در هر فرهنگی می باشد، عمدتا جنبه ی مذهبی داشته است. صرف نظر از علت ها، وسواس اساسا یک ناهنجاری و انحراف از معیارهای متعادل شناختی، رفتاری، عرفی و مذهبی است که دارای ماهیت تدریجی و پیشرونده است؛ یعنی در ابتدا بسیار خفیف بوده و بیماری تلقی نمی شود. اما با گذشت زمان و ریشه دوانیدن تا اعماق روح و روان انسان، آثار فلج کننده ی روحی و جسمی آن ظاهر می گردد و این زمانی است که بیمار خطر را جدی گرفته و برای درمان، اقدام می کند که البته بسیار دیر است و مشکلات و هزینه های زیادی را در بر خواهد داشت. مقاله پیش رو به بررسی وسواس از دیدگاه علم روانشناسی و روانپزشکی و نیز مطالعه ی آن از منظر فقه اسلامی می پردازد و به دنبال آن است که تاثیر احکام فقهی مرتبط با این اختلال را، به ویژه اصول و قواعد مربوط به طهارت و نجاست و عبادات را، در کنترل و درمان وسواس مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد و پاسخ برخی از سوالات متعددی را که در این زمینه مطرح است، بیابد.

کلیدواژه ها:

وسواس ، درمان اختلال ، قرآن ، روانشناسی ، دین