بررسی رابطه ی میان تفکر ارجاعی، شایستگی یادگیری خودراهبر و تاب آوری تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان تفکر ارجاعی، شایستگی ی ادگیری خودراهبر و تاب آوری تحصیلی دانشجویان حکیم سبزواری به اجرا در آمد. این پژوهش بر اساس هدف، از دسته پژوهشهای کاربردی محسوب می شود. جامعه آمار ی این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه حک یم سبزواری که در سال تحص یلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ مشغول تحصیل بوده اند، میباشد. برای سنجش متغیرهای پژوهش، از سه پرسشنامه با طیف ۵ گزینه ای لیکرت استفاده شد که این پرسشنامه میان ۳۰۰ نفر از دانشجویان دانشگاه حکیم سبزواری، به صورت تصادف ی ساده توزیع شد. برای برآورد اعتبار مقدماتی، یک نمونه اولیه شامل ۴۰ نفرانتخاب و آزمون شد. روایی محتوایی هر سه پرسشنامه توسط تعداد ی از صاحب نظران و متخصصین حوزه علوم تربیتی مورد تایی د قرار گرفت و پایایی پرسشنامه تفکر ارجاعی، شایستگی یادگیری خودراهبر و تاب آوری تحصیلی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتی ب، ۸۷/۰ ، ۸۹/۰ ، ۷۴/۰ ، بدست آمد. نتایج حاکی از برقراری رابطه معکوس و معناداری میان تفکر ارجاعی و شایستگی یادگیری خودراهبر میباشد، همچنین رابطه مثبت بین شایستگی یادگیری خودراهبر و تاب آوری تحصیلی تایید شد که این دو متغیر ذکر شده از وضعیت مطلوبی در سطح دانشگاه حکیم سبزواری برخوردار بودند.

کلیدواژه ها:

تفکرارجاعی ، شایستگی یادگیری خودراهبر ، تاب آوری تحصیلی